သဘာ၀ အေတြးစေလးမ်ား

ေလေျပရဲ့ က်ီဆယ္မႈ႔
လြင့္ေမ်ာေၾကြလြင့္တဲ့ သစ္ရြက္
အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုမွာ
ေလတိုက္လို႔ သစ္ရြက္ေၾကြတာ
အျပစ္မေျပာပဲ
အျမင္သစ္ အေတြးသစ္နဲ႔
ရြက္ႏုေ၀ဖို႔ ရြက္ေဟာင္းေခြ်ေပးတယ္ရယ္လို႔
အမုန္းခံ ေလေျပဘက္က
ရပ္တည္ေပးပါ့လား  ။
လႈိင္းၾကမ္းရဲ့ ရိုက္ခတ္မႈ႔
တိုက္စားခံ ကမ္းပါး
ေျပးေဆာ့တဲ့ လႈိင္းအားနဲ႔
နာက်င္ေနမွာ အမွန္ဆိုေပမဲ့လဲ
ေရေလးေတြ လြတ္လပ္စြာ
စီးဆင္း နယ္ခ်ဲ႔ဖိုးအေရး
လႈိင္းေလးေတြကေတာ့
အမုန္းခံ လႈိင္းၾကမ္းၾကီးေတာ့ ျဖစ္လို႔ေပါ့  ။
စိမ္းစိုေနတဲ့ ေျမျပင္
ၾကည္လင္ေနတဲ့ေရျပင္မွ
တန္ဖိုးထားျပီး
ေကာင္းကင္မွာ တိမ္တိုက္မရွိမွ
ၾကည္လင္ေနနဲ႔သေဘာလား
ေျခာက္ေတြ႔ေနတဲ့ ကႏၱာရ
ပူေလာင္ေနတဲ့ သဲျပင္
အိုေအစစ္ေရေအးေအးေလာေကာ
လူေတြမျမတ္ႏိုးလို႔လား
ၾကည္လင္ေနတဲ့ ေကာင္းကင္မွာ
မိုးသားမတက္ ျဖဴေဖြးေနမွေတာ့
ေျမျပင္ေတြကြဲအက္
အသက္ရွင္ဖို႔ ခက္လိမ့္မယ္  ။
ဘာပဲေျပာေျပာ
တရားသေဘာနဲ႔ၾကည့္ၾကည့္
သေဘာတ၇ားနဲ႔ျမင္ျမင္
အေကာင္းျမင္၀ါဒ
ေစတနာလွလွနဲ႔
ကမၻာေျမကို သင္ၾကည့္လိုက္ပါ
အျပစ္ျမင္စရာဆိုလို႔
သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္မရွိပါလား  ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

4 comments:

ကိုရင္ said...

အဲဒီလို မၿမင္နိုင္ၾကတာ ခက္တာ..
တစ္ခုခုဆို ဖုတ္လိုက္ရမွဆိုတာေတြ မ်ားလာေတာ့
ကမာၻေၿမက ဖုတ္ကုန္းၿဖစ္ေနၿပီ ဘရိုးေရ

လမင္းငယ္ said...

ကဗ်ာေလးလာေရာက္ခံစားသြားပါတယ္

♫♪★လြမ္းပိုင္ရွင္★♪♫ said...

အားေပးလွ်က္ပါအကိုေတာ္ေရ

မဒမ္ကိုး said...

အင္းးအျပစ္မျမင္ပါဘူး ခ်စ္ခ်င္တာဘဲသိတဲ႕ေနာက္ ..း)

လက္စြမ္းျပေနသူမ်ား

You can replace this text by going to "Layout" and then "Page Elements" section. Edit " About "

Blogger templates

ဆံုဆည္းရာေလး

သူတို႔ရဲ့ အျမင္ေလးမ်ား

အျဖဴေရာင္သံဇဥ္

Powered by Blogger.

ေရးခဲ့သမွ် မွတ္တမ္း