နတ္နန္းႏွင့္ ငရဲခန္း

သုခေတြေပါင္းဆံု

ေသာကေတြ ကင္းေ၀း

လိုတရတဲ့ ေနရာေလးမု႔ိ

လူတိုင္းသြားခ်င္သည္ေနရာ

နတ္ျပည္တဲ့လား  ။

ဒုကၡေတြ ရြာသြန္း

ေသာကေတြမစဲ

ရဲရဲေတာက္တဲ့ မီးေတာက္ၾကား၀ယ္

မည္သူမွ မသြားခ်င္ဒီဧရိယာ

ငရဲျပည္တဲ့လား  ။

ရွင္သန္သူတိုင္း

ၾကားသိေပမယ့္

လက္ေတြ႔မွာ

မခံဖူး မစံဖူးတာ

ဒီေနရာေလး ႏွစ္ခုပါ  ။

ငါ့အတြက္ေတာ့ေလ

မင္းရွိတဲ့ ေနရာ

နတ္ျပည္နန္းပါ

မင္းမရွိတဲ့ အခန္း

ငရဲခန္းမို႔

မေရာက္ခ်င္ မေလွ်ာက္ခ်င္

မင္းမရွိတဲ့ ငရဲနန္း  ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

ေကာင္မေလး

ေကာင္မေလးေရ
ေကာင္းကင္ကုိနင္ ျမင္ရဖို႔
ေခါင္းေမာ့ၾကည့္ရတဲ့
ပံုေသ အေျခအေနမို႔
အားငယ္ေနတာလား
အားမငယ္ပါနဲ႔ ေကာင္မေလးရယ္
ေကာင္းကင္ဆိုတာ
နင္ျမင္ခ်င္မွ ေမာ့ၾကည့္ရေပမယ့္
ေကာင္းကင္ကေတာ့
ထာ၀ရ နင့္ကို ငံုၾကည့္ရတဲ့ အျဖစ္မို႔
နင့္ထက္ ေကာင္းကင္က သနားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္  ။

ေကာင္မေလးေရ
ေ၀ဟင္မွာ အေတာင္ျဖန္႔တဲ့
 ငွက္ငယ္ေလးကို အားက်ေနလား
အားက်စရာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိပါဘူးေလ

 အေတာင္ေကာင္းလို႔ အျမင့္မွာ မာန္တက္ေနေပမယ့္

အေတာင္ေညာင္းတဲ့ တစ္ေန႔
ေ၀ဟင္မွာေလမႏွင္ႏိုင္ပဲ

 ေျမျပင္မွာ လမ္းမေလွ်ာက္တတ္တဲ့အျဖစ္နဲ႔

ဇာတ္သိမ္းက ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ လက္ထဲမွာမို႔
ေျမျပင္မွာ လမ္းေလွ်ာက္တတ္တဲ့ နင့္ကို
ငွက္ကေလး အားက်ေနလိမ့္မယ္  ။

ေကာင္မေလးေရ
သူ႔ထက္အျပိဳင္ လွႏိုင္လြန္းတဲ့
ပန္းဥယာဥ္ထဲ နင္ ငိုမေနပါနဲ႔ေလ

 ပန္းဆိုတာ လွမွ
လူအျမင္မွာတင့္တာ
အလွတရားေတြကို ေနေရာင္က ၀ါးမ်ိဳ
သဘာ၀က ရိုက္ခ်ိဳး
လန္းရာက ႏြမ္း
ႏြမ္းရာက ေျခာက္

 မီးဆိုက္ဖို႔ေတာင္
အသံုးမလိုေတာ့

 တံျမက္စည္းရဲ့ ေစရာအတိုင္း

အမိႈက္ပံုကေန

ဘယ္ခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္
က်က္သေရ အေပါင္းခေညာင္းရတဲ့

စိတ္ထား လွလွအျမစ္တြယ္

ေ၀ဆာေနတဲ့ ေစတနာအကုိင္းအခက္ၾကား

 ဘယ္ရာသီမွ ေျခာက္ႏြမ္းမသြားတဲ့

နင့္ရဲ့ ျဖဴစင္တဲ့ အျပံဳးပန္းလွလွကုိ

ပန္းကေလးက အားက်ေနလိမ့္မယ္  ။

(မွတ္ခ်က္။   ။မဒမ္လြင္ျပင္ကို တခါတရံ ေကာင္မေလးဟု ကြ်န္ေတာ္ေခၚတတ္ပါသည္)

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

ငါ

ငါသည္ ငါျဖစ္ဖို႔

ငါကိုယ္တိုင္

ငါ့ရာဇ၀င္ကို

ငါပိုင္တဲ့ ငါ့ဘ၀စာမ်က္ႏွာမွာ

ငါနဲ႔ဆုိင္တဲ့အေၾကာင္းေတြ

ငါပိုင္ခဲ့တဲ့ ဒုကၡ သုခေတြကို

ငါ့ႏွလံုးေသြးနဲ႔ ေရးရဲရမည္  ။

ငါသည္ ငါျဖစ္ေသာေၾကာင့္

ငါ့ထက္ေတာ္သူကို အားက်မိ၏

ငါ့ထက္ ညံ့သူကို ငါ့ထက္ေတာ္ေစခ်င္၏

ငါေလွ်ာက္မယ့္လမ္း ခေယာင္းလမ္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ပါေစ

အမ်ားေလွ်ာက္တဲ့ လမ္းေတာ့ 

စိန္စီျပီး ဖဲခင္းတဲ့ လမ္းေကာင္းေလးပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တာ

ငါ့ဆႏၵမွန္ပါ  ။

ငါသည္ ဓါးေသြးေက်ာက္ျဖစ္ခ်င္၏

ငါသာ ပါးသြားေပမယ့္ အမ်ား ထက္ ေတာ့ ငါေပ်ာ္၏

 ငါသည္ လမ္းေဘးက ေရခ်မ္းစင္ေလးလဲ ျဖစ္ခ်င္၏

အျမင္မလွေပမယ့္ သူတပါး ရင္ေတာ့ ေအးေစ၏

ငါသည္ ဇရပ္ေလးလဲျဖစ္ခ်င္၏

အခင္းႏြမ္းေနေပမဲ့ ခဏတာ အမ်ားအတြက္ နားစရာေတာ့ရ၏ ။

ငါသည္  စာေပ ကဗ်ာေလးေတာင္ မေရးတတ္ေပမယ့္

ရသ ကုိခံစားတတ္၏

ကဗ်ာဆရာလက္ကုိ တန္ဖိုးထား၏

ငါသည္ ေ၀ဖန္ေရးကို အားေပး၏

မနာလိုျခင္းကုိ ရြံမုန္း၏

ငါသည္ အျပစ္ကင္းေသာ သူေတာ္စင္မဟုတ္ေပမယ့္

လူေတြကိုေတာ့ အျပစ္ကင္းတဲ့ လူေတာ္ေတြျဖစ္ေစခ်င္၏  ။

ငါသည္ ငါျဖစ္ေသာေၾကာင့္

ငါ့ဘ၀ကို ငါျခယ္သျပီး

ငါေဆးေရာင္က မလွပရင္

ငါ့ခ်စ္သူနင္ႏွင့္ သင္တို႔က

ငါ့အတြက္ အေရာင္ေကာင္းေလးေျပာခဲ့ပါ  ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

 

 

 

အေတြး

ကေလးေလးေရ..........
မင္းမသိေသးတဲ့ ေလာကၾကီးအေၾကာင္း
တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း ေျပာျပမယ္ေနာ္..။

 အျပံဳးေလးတစ္ခုျမင္တိုင္း
ေဖာ္ေရြတတ္တယ္လို႔ေတာ့
မေတြးလိုက္ေလနဲ႔
အဲဒီအျပံဳးဟာ မဲ့ျပံဳးလဲျဖစ္ေနနိုင္လို႔ပါ..

...................။

မ်က္၀န္းမွာမ်က္ရည္စျမင္တိုင္း
၀မ္းနည္းလြယ္တယ္လို႔ေတာ့
သနားစိတ္ေလးမ၀င္ေစနဲ႔
အဲဒီမ်က္ရည္ဟာ သူတစ္ပါးက်ဆံုးမႈကို
ဟားတိုက္ရီေမာရလြန္းလို႔
က်လာတဲ့မ်က္ရည္ ေတြလဲ ျဖစ္ေနနိုင္လို႔ပါ...............။

စကားလံုးခ်ိုခ်ိုဳ ဖြဲ႔ႏြဲ႔ဆိုတိုင္းလဲ
ႏွလံုးသားလွသူလို႔ေတာ့
တထစ္ခ် မယံုေလနဲ႔
အတြင္းႏွလုံးသားကိုျမင္ရတာမွ မဟုတ္ပဲ..........။

အရုပ္ဆိုးလို႔ သေဘာဆိုးမယ္
အၾကြင္းမဲ့ေတြးလို႔ မထားေလနဲ႔

 သူ႔ႏွလံုးသားေလးကလွေနတတ္ျပန္တယ္....။

ဒါေၾကာင့္ေလ
ဘာကိုမွအျမင္ေလးတစ္ခုနဲ႔

 တန္းဖိုတြက္လို႔ မဆံုးျဖတ္ေလႏွင့္

 အရာရာကို အေလးအနက္ထား
ေတြးေတာလို႔ဆင္ျခင္ပါမွ
ေလာကမာယာေတြထဲ
အေနမၾကပ္ ေနတတ္မွာေပါ့
ကေလးရယ္...........................။

မိုးစက္ငယ္

အလြမ္းမ်ားႏွင့္ ကခုန္ျခင္း

ဘ၀ စာပြဲ၀ိုင္းေပၚမွာ

အလြမ္းေတြ ခင္းက်င္းျပီး

ကာရံ ပုလင္းထဲက

ဒဏ္ရာ ႏွစ္ခ်ိဴ႕၀ိုင္ တခ်ိဳ႕

မ်က္ရည္ခြက္ထဲ

ေလာင္းထည့္ျပီး  မုသားခ်ိဳခ်ိဳေတြ ျပန္တမ္းတရင္း  လည္ေခ်ာင္းထဲကိုသြန္ခ်လိုက္ေတာ့  ရင္ထဲမွာ  အလြမ္းကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ျဖစ္သြားမလားပဲေနာ္ ။ **********
ရင္ဘတ္အငွားနဲ႔ ကာရံေတြ စီေနရတဲ့ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ဟာ ငါတို႔ဖတ္ဖို႔ ကဗ်ာေတြအတြက္နဲ႔  အလြမ္းေတြ တိုက္စားလြန္းလို႔ ႏွလံုးသား နံရံေတြေကာ က်န္ေသးရဲ့လား လြမ္းတိုင္းသာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ မင္းအတြက္ ေရးထားတဲ့ကဗ်ာ အုပ္ေပါင္းမ်ားစြာ  ငါပိုင္ဆိုင္ထားျပီေပါ့ ။ **********  မေရးျပတတ္တဲ့   ေ၀ဒနာ တခ်ိဳ႕အတြက္နဲ႔ မတီးတတ္တဲ့ ဂစ္တာကိုပံုစံမက်  လက္မွာကိုင္ရင္း အလြမ္းမ်ားဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးကို  ညည္းေနမိတဲ့ငါဟာအရူးတစ္ေယာက္လား ။   *********** 
အေျခအေန မေပးလို႔ တျပည္တရြာဆီေ၀းမွ အလြမ္းက အိပ္ယာႏိုးတာလား လူခ်င္းလဲ နီး စိတ္ခ်င္းလဲကပ္ေနေပမယ့္ မေန႔က   ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ မင္းအမူအရာေတြကို ဒီေန႔ ငါလြမ္းေနမိတာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။ *********  လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

ၾကိဳးေလးတစ္ေခ်ာင္း နဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေတြေပါင္းေတာ့

အိပ္မက္ေလးေရ

လမင္းေပၚမွာထိုင္ျပီး

သမုဒၵရာၾကမ္းျပင္ထက္က

ေရႊငါးေလးျမွားခ်င္ေပမယ့္

ၾကိဳးမရွိတဲ့ အျဖစ္မို႔

 စိတ္ညစ္မေနပါနဲ႔

လိုအပ္မယ္ ဆိုရင္

ေမာင့္ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေလးကို

ငါျမွားတံထိပ္မွာတပ္

လမင္းထက္ကေန ပစ္ခ်လိုက္ပါ

သမုဒၵရာၾကမ္းထက္ေရာက္ယံုမက

ဆယ္ျပန္ကမေတာင္ ပိုရွည္ေနပါလိမ့္မယ္ ။

အိမ္မက္ေလးေရ

အလွဲလွဲ အျပိဳျပိဳျဖစ္ေနတဲ႔

ကမၻာၾကီးေျမၾကီးကို 

စုစည္းခ်ည္ေႏွာင္ဖို႔

ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းေလာက္အတြက္နဲ႔ေတာ့

စိတ္ပ်က္ အားငယ္မေနပါနဲ႔

ေမာင္ အိပ္မက္ေလးအေပၚထားတဲ႔

သံေယာဇဥ္ၾကိဳးနဲ႔သာ ခ်ည္ေႏွာင္လိုက္ပါ

ဒီထက္ခိုင္ခံတဲ႔ၾကိဳး

 ဒီကမၻာေပၚမွာရွိမယ္ မထင္ပါဘူး  ။

အိပ္မက္ေလးေရ

နင့္အေပၚမွာထားတဲ့ ေမာင့္ခ်စ္ျခင္းေတြ

စီရီျပီး

မဟာတံတိုင္းနဲ႔ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္လိုက္ပါ

မဟာတံတိုင္းဟာ 

ေမာင္႔အခ်စ္ေတြနဲ႔ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည္႔လုိက္ရင္

ျခံစည္းရုိး 

သာသာေလာက္သာျဖစ္သြားလိမ္႔မယ္ဆုိတာ

အေျဖရွာစရာမလိုတဲ့

ေသခ်ာတဲ့ ျမင္ကြင္းတစ္ခုပါ ။

အိပ္မက္ေလးေရ

နင့္ကိုခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း

သံေယာဇဥ္ေတြေပါင္းျပီး စာဖြဲ႔ေပမယ့္လဲ

ရင္ထဲက အခ်စ္ကိုမွီဖို႔

အၾကိမ္တစ္ရာေသျပီး

အခါ တစ္ေသာင္း လူျဖစ္ျပီးေတာ့

ကဗ်ာေတြစပ္

စာေတြထပ္ရင္ ထပ္သြားလိမ့္မယ္

နင့္ကို ခ်စ္ေၾကာင္းကဗ်ာတစ္ေၾကာင္းေတာ့

ငါဘယ္ေသာခါမွ စပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္တာ

ေသခ်ာပါတယ္ ခ်စ္သူရာ  ။

(ကဗ်ာေဟာင္းေလးကို ျပင္ဆင္ေရးသားျပီး ျပန္တင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။)

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

လြင္ျပင္ + စံပယ္=?

အမ်ားၾကီး ခ်စ္မိရင္ေတာ႔ တအား

ရင္နာရ တတ္ပါတယ္တဲ႔

သံေယာဇဥ္ေတြက ခပ္ၾကီးၾကီး

ဘ၀မွာ 

အထီး မက်န္ရေလေအာင္

ရင္ဘတ္ကုိဖြင္႔ျပီး

ႏွလုံးသားထဲက အၾကင္နာကုိ

အားပါးတရ ေပးလုိက္ပါတယ္

ေရာ႔ ယူလုိက္ပါေတာ႔

ခ်စ္သူ-----------------

ငါ႔မ်က္ရည္တစ္စက္ က

ေရေအးတစ္ခြက္ျဖစ္ခဲ႔ရင္

ခ်စ္သူ အေမာေျပေသာက္သုံးဖုိ႔

အဲဒီ မ်က္ရည္ အျမဲက်ေပးေနမိမယ္

ခ်စ္သူ-------------------

ငါ႔ ရဲ့ အျပဳံးဟာ မင္းအတြက္

ဗီတာမင္ေဆးျဖစ္ခဲ႔ရင္လဲ

မင္းအားျဖစ္ေစဖုိ႔အတြက္

သုံးရာသီလုံး ငါျပဳံးေနပါ႔မယ္

ခ်စ္သူ---------------------

ဘာအတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္

အျပစ္မယူ

ခ်စ္ျခင္းေတြတူညီစြာနဲ႔

ရာသက္ပန္ လက္တဲြ ဖုိ႔ကုိ

ဒီတစ္သက္ မခြဲပဲ

ဘ၀ရဲ့ ေနာက္ဆုံး အခ်ိန္ထိ

တစ္ေယာက္ စိတ္ရင္း

တစ္ေယာက္ သိျပီး

နားလည္မႈေတြနဲ႔

ေပါင္းစပ္ပါရေစေတာ႔ ။

jasmine(ေတာင္ၾကီး)

အမ်ားၾကီးခ်စ္ေပမဲ့

အမွားမရွိတဲ့ 

ရင္ခုန္သံမို႔

ရင္နာစရာလဲ မရွိခဲ့ပါဘူး 

သံေယာဇဥ္ေတြ

တနင့္တစ္ပိုးနဲ႔

ေက်ာ္ျဖတ္ရတဲ့ ဘ၀မွာ

အထီးက်န္မႈ႕မရွိသူမို႔

မင္းအုပ္စိုးတဲ့ အခ်စ္နန္းေတာ္သို႔

ရွိသမွ် ေမတၱာ

ထားသမွ် အၾကင္နာကို

ပစ္သြင္းလိုက္ပါ ခ်စ္သူ

ဖမ္းယူမယ့္သူ...........

နင့္မ်က္ရည္ တစ္စက္နဲ႔

ငါအသက္ဆက္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္

နင့္မ်က္ရည္တစ္စက္ ငါမၾကည့္ရက္လို႔

ေသမင္းဆီသြား 

ျပံဳးျပႏႈတ္ဆက္ အသက္ထြက္ေပးပါ့မယ္

မ်က္ရည္တစ္စက္ေတာ့ မထြက္လိုက္ပါနဲ႔  ခ်စ္သူ

မင္းအျပံဳး တစ္ပြင့္နဲ႔

ငါ့မနက္ခင္းေတြ

သစ္လြင္ေနေလေတာ့

ေန႔ေန႔ ညည

မိုးရြာရြာ ေနပူပူ

သံသရာအဆက္ဆက္

မင္းအျပံဳးကို ယူသံုးခ်င္လို႔

ခြင့္ျပဳပါ ခ်စ္သူ 

ခ်စ္သူေတြမို႔

အျပစ္ယူစရာ

ဗိုင္းရပ္(စ္) တစ္ေကာင္မွ်ေတာင္

မရွိႏိုင္လို႔

ခ်စ္ျခင္းေတြထပ္

ဘ၀မ်ားစြာျဖတ္လို႔

နင့္စိတ္နဲ႔ ငါ့ကိုယ္

အလိုမတူစရာ မရွိတာမို႔

နားလည္မႈ႕ သရဖူးေဆာင္း

ဘ၀တိုင္းမွာ ေပါင္းပါရေစလား ခ်စ္သူ ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

jasmine၏ ခံစားခ်က္ႏွင့္ လြင္ျပင္ခံစားခ်က္ကို ညီမွ်ျခင္းခ်သည္ ။

အေျဖကို စိတ္ၾကိဳက္ ေရးသြားႏိုင္ပါသည္။

သံုးရာသီခရီး

ပူေလာင္တဲ့ေနမင္း

အလင္းေအာက္က

အတၱဖိနပ္တစ္ရံနဲ႔

ေလွ်ာက္ေနရတဲ့

ငါ့ပန္းတိုင္းက

အိပ္မက္ေလးရွိရာ အရပ္သို႔သာ ။

လွ်ပ္စီ မိုးၾကိဳး

ဆိုးလွတဲ့ မိုးသည္းခ်ိန္တိုင္း

မာနထီးတစ္လက္နဲ႔

ခရီးဆက္ခဲ့တာလဲ

အိပ္မက္ဆီတည့္တည့္

နင္ရွိမဲ့အရပ္ဆီသို႔ပါ ။

ေဆာင္းနံနက္ရဲ့

အေအးဒဏ္

အသည္းခိုက္အံုး

ေရခဲေတာင္မွာ နင္ရွိရင္လဲ

နင့္ရဲ့ ေမတၱာအေႏြးထည္ေလး

ခပ္ထူထူ၀တ္လို႔

နင္ရွိမဲ့ဆီ အေျပးလာမည္

             ေမာင့္ရဲ့ခ်စ္သူ အိပ္မက္ေလးဆီသို႔ရယ္  ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္

ႏွလံုးသားအရွင္သခင္

 

အခ်စ္တစ္ခု အရင္းျပဳျပီး

သစၥာကို အုတ္ျမစ္ခ်

ေမတၱာတံတိုင္း ခိုင္ခိုင္ေဆာက္လို႔ရယ္

သံေယာဇဥ္ေသြးမွ်င္ေတြ ခ်ီေႏွာင္ထားတဲ့

အတၱအကင္းဆံုး ဒီေနရာ

မာန္မာနမဲ့တဲ့ ဒီဧရိယာ

ရိုးသားျခင္းကို ဘုရားတစ္ဆူးလို

 

ကိုးကြယ္ထားလို႔

လိမ္ညာစကားေတြဒီမွာမထားပဲ

ခ်စ္ျခင္းတရားေတြကို အမိုးလုပ္

ၾကင္နာျခင္းေတြ ကာရံထားတဲ့

ႏွလံုးသားျမိဳ႔တံခါး

 

မင္းအတြက္ သီးသန္႔ထားတာမို႔

ေျဖးေျဖးျခင္း လွမ္း၀င္ခဲ့ပါ

ႏွလံုးသား အရွင္သခင္

အိပ္မက္ရွင္ေလးရယ္ ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္